Sorotan awal konsep monoteisme Yahudi / Nurhanisah Senin, Mustafa Kamal Amat Misra dan Nazneen Ismail

Konotasi monoteisme walaupun merujuk kepada penyembahan Tuhan yang satu, namun sebaliknya ia membawa pemahaman yang berbeza kepada masyarakat beragama terutamanya bagi tiga agama semitik Yahudi, Kristian dan Islam. Justeru, penulisan bertujuan untuk menjelaskan konsep monoteisme Yahudi berdasarkan s...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Senin, Nurhanisah, Amat Misra, Mustafa Kamal, Ismail, Nazneen
Format: Article
Language:English
Published: Academy of Contemporary Islamic Studies (ACIS) 2021
Subjects:
Online Access:https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/54450/1/54450.pdf
https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/54450/
https://myjms.mohe.gov.my/index.php/E-Jitu/issue/view/1310
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Konotasi monoteisme walaupun merujuk kepada penyembahan Tuhan yang satu, namun sebaliknya ia membawa pemahaman yang berbeza kepada masyarakat beragama terutamanya bagi tiga agama semitik Yahudi, Kristian dan Islam. Justeru, penulisan bertujuan untuk menjelaskan konsep monoteisme Yahudi berdasarkan sejarah perkembangan ajaran Yahudi menerusi analisis yang dibuat terhadap karya sarjana Barat yang membincangkan berkaitan ketuhanan Yahudi. Hasil daripada pendapat sarjana biblikal dan ahli sejarawan menunjukkan konsep monoteisme Yahudi boleh dikategorikan kepada dua bahagian iaitu evolusi dan revolusi. Evolusi meletakkan monoteisme hanya bermula pada akhir pemusnahan haikal kedua. Manakala revolusi meletakkan monoteisme sejak awal pengajaran Nabi Musa kepada Bani Israel. Implikasinya, evolusi menafikan monoteisme kepada ajaran Yahudi sebaliknya meletakkan monolatral dan henoteisme lebih sesuai kepada ajaran Yahudi. Manakala revolusi monoteisme pula dipolemikkan kerana menyebabkan percanggahan dan sifat opresif antara agama. Kesimpulannya, sifat evolusi monoteisme yang berbentuk monolatral tidak sepatutnya menafikan asal agama Nabi Musa yang bersifat monoteistik sehingga meletakkannya bermula pada tahap politeisme. Akan tetapi penyembahan Tuhan lain seharusnya dianggap sebagai suatu penyimpangan daripada ajaran asal.