Kepelbagaian penggunaan lafaz tanah dalam al-Quran tentang penciptaan manusia

• Main Authors: Abdullah, Nurul Husna, Othman, Mohd Sukki
• Format: Article
• Language: English
• Published: Penerbit UTM Press 2017
• Online Access: http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/60564/1/Kepelbagaian%20penggunaan%20lafaz%20tanah%20dalam%20al-Quran%20tentang%20penciptaan%20manusia.pdf; http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/60564/; https://jurnalkemanusiaan.utm.my/index.php/kemanusiaan/article/view/256

Tanah merupakan komponen yang banyak memperihalkan tentang ciptaan manusia. Terdapat 18 ayat yang mengandungi lafaz tanah yang menceritakan penciptaan manusia daripada tanah dengan menggunakan lafaz berbeza. Bertitik tolak daripada persoalan ini, kajian dijalankan untuk mengenal pasti lafaẓ yang membawa maksud tanah tentang penciptaan manusia. Kajian ini menggunakan analisis semantik al-Quran menurut perspektif Toshihiko Izutsu dan panduan I’jāz al-Quran daripada Dr. Ṣalāḥ ‘Abd al-Fattāḥ al-Khālidī dan Dr. Zaghlul al-Najjar. Melalui pendekatan Toshihiko Izutsu, pengkaji mencari makna dasar dan makna kaitan. Seterusnya hikmah penggunaan lafaz tanah dari sudut I’jāz daripada Dr. Ṣalāḥ dan Dr. Zaghlul diterokai . Hasil analisis menemui lima lafaz tanah yang menceritakan asal usul penciptaan manusia iaitu; al-arḍ, al-turāb, ḥamā‟, ṣalṣāl dan al-ṭīn. Hasil analisis dapat disimpulkan bahawa lafaz al-arḍ; digunakan untuk menunjukkan kekuasaan Allah dalam mencipta manusia. Lafaz turāb, iaitu makna hakiki merujuk kepada penciptaan Nabi Adam A.S manakala makna majazi merujuk pembentukan air mani untuk penciptaan manusia. Lafaz ṭīn, menceritakan tiga situasi iaitu; Pertama, menunjukkan jenis tanah dan peringkat dalam penciptaan. Kedua, sifat tanah liat untuk menguji keimanan kepada Allah. Ketiga, perbandingan antara dua kelompok untuk melihat keyakinan terhadap ketetapan Allah. Lafaz ṣalṣāl dan ḥamā‟ menerangkan peringkat dalam penciptaan manusia. Kesimpulannya, setiap lafaz tanah memainkan peranan yang penting dalam konteks ayat yang digunakan.