Contoh satu "proposal" penyelidikan akademik / Abdul Rahim Mat Yassin

• Main Author: Mat Yassin, Abdul Rahim
• Format: Article
• Language: English
• Published: Universiti Teknologi MARA Cawangan Pahang 1990
• Subjects: Research
• Online Access: https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/60891/1/60891.pdf; https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/60891/

Kecacatan pertuturan sudah menjadi fenomena yang sukar dielakkan di kalangan manusia kerana terdapat berbagai-bagai punca yang boleh menyebabkan terjadinya kecacatan pertuturan. Di sepanjang tahun 1983-1984 sahaja, sebanyak 30 kes rujukan yang telah diterima oleh Hospital Universiti, Kuala Lumpur (Chia:1984). Dan Universiti Kebangsaan pula telah menerima 20 kes rujukan (Heah & Pressman: 1987) Kemungkinan peningkatan kes ini tidak mustahil kerana telah dianggarkan bahawa sebanyak 14,000 kawalan otot-otot yang diperlukan oleh manusia untuk mengeluarkan suatu pengucapan (Darley: 1975). Dengan demikian, kemungkinan terjadinya kecacatan pertuturan ini sangatlah besar. Apatah lagi keadaan di negara-negara dunia ketiga masalah kecacatan pertuturan ini menjadi suatu fenomena yang semakin hari semakin serius dan perhatian yang diberikan oleh pihak yang berkuasa terhadap masalah ini sangatlah kurang. Umpamanya di Malaysia cuma terdapat 6 orang sahaja ahli pathologi pertuturan dalam tahun 1987 (Heah & Pressman: 1987). Keadaan ini sangatlah tidak munasabah dengan jumlah penduduknya seramai 16 juta orang. Dan hingga ke hari ini tidak ada suatu perancangan yang khusus dibuat untuk mencegah atau memulihkan masalah kecacatan pertuturan dalam pelan induk pembangunan negara ini. Keadaan ini wujud mungkin disebabkan oleh kurangnya pengetahuan di kalangan pentadbir negara ataupun mungkin mereka terlepas pandang mengenai fenomena ini kerana kurang kepekaan. Ini tidak menghairankan kerana Pertubuhan kesihatan Sedunia yang telah mengisytiharkan Good health for all by the year 2000 sendiri tidak mempunyai apa apa rujukan asas berkaitan dengan kecacatan bahasa dan pertuturan yang boleh dijadikan model kepada pengisytiharannya itu (Mencher : 1987). Oleh sebab berbagai-bagai organ yang terlibat dalam pengeluaran suatu ucapan, kecacatan bahasa dan pertuturan boleh dilihat dari beberapa sudut; pertama dari sudut artikulasi, iaitu dari segi peranan alat-alat artikulasi yang mengeluarkan bunyi suara. Kedua dari sudut suara (voice) yang berperanan dalam mengawal produksi vokal dan yang ketiga dari sudut kelancaran (fluency) yang menitikberatkan ritma pengucapan. Manakala faktor-faktor yang boleh menyebabkan terjadinya kecacatan pertuturan pula ialah, faktor fisiologi, faktor fungsional dan faktor neurologi. Menurut Longman Dictionary of Applied Linguistics kecacatan bahasa dan pertuturan sebagai: "any abnormality in the production -of speech which interferes with communication, such as APHASIA, or stuttering." Manakala afasia pula didefmasikan sebagai suatu keadaan "loss of the ability to use and understand language, usually caused by damage to the brain. The loss may be total or partial, and may effect spoken and/or written language ability." Bagaimanapun Eisenson (1973) pula mentakrifkan afasia sebagai; "Aphasia is a impairment of language functioning of persons who have incurred localized cerebral damage that result in reduced likehood that an individual involved in a communicative situation will understand or produce appropriate verbal formulations." Dalam erti kata yang lebih mudah, afasia ialah kegagalan/kecacatan manusia berbahasa akibat dari kecederaan bahagian tertentu otak, tanpa mengira etiologinya.