Hakikat Cinta Sebenar Menurut Pemikiran Kesufian Al-Nursi
Perasaan cinta merupakan suatu fitrah dalam diri manusia. Namun demikian, apakah hakikat cinta sebenar yang difahami oleh kebanyakkan manusia dan bagaimanakah seseorang mukmin itu sewajarnya mengawal perasaan cinta agar selari dengan tuntutan syarak. Hal ini kerana, kebanyakkan manusia memahami k...
Saved in:
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Conference or Workshop Item |
| Language: | English |
| Published: |
2015
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://eprints.unisza.edu.my/437/1/FH03-INSPIRE-18-13005.pdf http://eprints.unisza.edu.my/437/ |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Perasaan cinta merupakan suatu fitrah dalam diri manusia. Namun demikian, apakah hakikat
cinta sebenar yang difahami oleh kebanyakkan manusia dan bagaimanakah seseorang
mukmin itu sewajarnya mengawal perasaan cinta agar selari dengan tuntutan syarak. Hal ini
kerana, kebanyakkan manusia memahami konsep cinta itu adalah cinta sesama manusia.
Sedangkan dalam Islam, cinta yang paling agung adalah hanya layak disandarkan untuk
Allah SWT. Kajian ini bertujuan untuk mengetengahkan konsep hakikat cinta menurut
pemikiran kesufian tokoh mahsyur, iaitu Imam al-Nursi menerusi pelbagai karya beliau.
Kajian ini merupakan kajian kualitatif iaitu menggunakan kaedah analisis kandungan (content
analysis) .Kajian ini mendapati hakikat cinta yang sebenar itu adalah untuk Allah SWT,
kemudian barulah berhak dipindahkan kepada makhluk. Adapun demikan, kasih sayang dan
ketaatan tersebut juga adalah kerana Allah dan Rasul. Manakala cinta yang disertakan
dengan kesamaran perasaan hati adalah kasih sayang yang menjadi pengikut kepada hawa
nafsu, dan bersifat lemah. Malahan ada yang terputus di perjalanan kerana terlalu mengikut
hawa nafsu dan kebendaan. Imam al-Nursi juga membahagikan hakikat cinta ini kepada
empat perbahasan yang utama. Iaitu pertama, pertembungan cinta dengan unsur-unsur
nafsu kemanusiaan. Kedua, merasai kelazatan perasaan cinta. Ketiga, akal dan hati boleh
tewas ketika berhadapan dengan hawa nafsu. Keempat, manusia boleh meningkatkan rasa
cinta ketuhanan sehingga mencapai kepada aras cinta yang paling tinggi (a’la ‘illiun). Kajian
ini merumuskan bahawa hakikat cinta yang sebenar itu hanya layak disemai kepada Allah
SWT, al-Khaliq iaitu pencipta yang Maha Agung. Malahan perlu sentiasa disuburi dan
dipertingkatkan agar seseorang hamba itu sentiasa dapat mencapai perasaan taqarrub
dengan Allah SWT. |
|---|